นำของที่ระลึก

ดวงอาทิตย์คล้อยต่ำลง ย้อมท้องฟ้าเป็นริ้วลายสีทองสลับชมพู ตอนที่คนงานคนหนึ่งตะโกนเรียกเดเมียน เขาหันหน้ามาเล็กน้อย พยักหน้าห้วนๆ แล้วทำท่าบอกให้ฉันรออยู่ตรงนี้

“รออยู่นี่” เขาพูดเรียบๆ น้ำเสียงนุ่มนวลแต่ไม่เปิดช่องให้โต้แย้ง

ฉันก็เลยทำตาม

เขาก้าวไปหาชายคนนั้น เว้นระยะห่างอย่างพอดิบพอดี ราวกับกำลัง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ